Τα ίδια πράγματα αλλιώς

Όταν μιλάμε για τα πράγματα μιλάμε πάντα για κάτι άλλο χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Κάθε έννοια, κάθε κατάσταση για την οποία είμαστε σίγουροι ότι γνωρίζουμε, έχει πάντα και άλλες πλευρές, και άλλους λόγους ύπαρξης.
Όσο μιλάμε για τα πράγματα με τον ίδιο τρόπο και λέμε τις ίδιες ιστορίες, όλα θα παραμένουν ίδια.
Όταν αλλάζουμε τον τρόπο που μιλάμε γι’ αυτά, αλλάζει και ο τρόπος που σκεφτόμαστε γι’ αυτά και ο τρόπος που νιώθουμε. Δηλαδή αλλάζει η κατάσταση. Ανάλογα με το τι επαναλαμβάνεται σχηματίζονται οι βαθμίδες της πραγματικότητάς μας.
Έχουμε ανάγκη να μιλήσουμε για τα ίδια πράγματα διαφορετικά, να ρευστοποιήσουμε τις παλιές και συμπαγείς αφηγήσεις για να φτιάξουμε καινούριες.
Καινούριες αφηγήσεις που να μας χωράνε όλους. Αφηγήσεις που να μπορούμε να υπάρξουμε όπως είμαστε, γεμάτες κατανόηση και συμπόνια για τις συμπεριφορές και τις ζωές μας.
Αφηγήσεις που να μας κάνουν να έρθουμε κοντά, που να μας δείχνουν πόσο μοιάζουμε μεταξύ μας και όχι να προσθέτουν λόγους για να διχαζόμαστε.